غزل شماره ۱۶۶ حافظ با خوشحالی فراوان از اینکه روز‌های سخت جنگ و گریز ابواسحاق به پایان رسیده و شیراز را به تصرف خود در آورده شروع می‌شود. فال نیکو که حافظ زده، دلالت بر پایان یافتن سختی‌ها دارد. باد بهاری وزیده و جای سرما و باد زمستان را گرفته است. حافظ خدا را شکر می‌کند که گل درآمده، صبح شده و شب به پایان رسیده است.